این متن را زمانی می‌نویسم که آمادگی‌اش را ندارم، نه برایش فکر کرده‌ام که چگونه باشد بهتر است، نه چندان در مود آینده این گزارش‌ها فکری دارم، که اگر بیشتر صبر کنم کاری پیش نمی‌رود.
قرار است اینجا هر کار خوب و کوچک -و با احتمال کمتر- کار بزرگ و خوبی کردم بنویسم.
این را از فواد ایده گرفتم. اما قبل از آن در وبلاگ آقا معلم، در نوشته سرطانی به نام وطن یا چرا وطن‌پرست نیستم، در مدرسه (در قالب درس میکرواکشن، مهربانی‌های کوچک زندگی و هر چقدر هم کوچک، اقدامی انجام دهیم ، انتخاب زمان مناسب و جاهای دیگری که الان یادم نیست، این‌کارها تشویق شده است.
در این‌هایی که لینک کردم مفاهیم متفاوتی بیان شده، اما یک رشته ثابت دارند که آن یک اقدام است.
هرچقدر هم کوچک، برای خود یا برای دیگران. بیایید حتی اگر کم، اما یک‌کاری بکنیم، فراتر از نوشتن در وبلاگ و شبکه‌ها و رسانه‌های اجتماعی‌مان. بیایید عملگرایی را بیشتر تمرین کنیم.
من همین یک پست رو می‌گذارم اینجا و هر بار آپدیتش می‌کنم که برای غیر از خودم چکار کرده‌ام، برای محل زندگی‌ام، برای شهر و استان یا کشورم. همه رو سعی می‌کنم بنویسم:
- دیروز ۱۵ لیتر به درختان اونور خیابون آب دادم.
- جمع‌آوری کمک مالی برای یک کار عام المنفعه (در حد یک میلون تومان از چندین نفر)
یکی از کارهای کوچکی که من و تو و بقیه در حال انجامش هستیم ترجمه ی کتاب Focus است که چیزی نمونده تموم بشه. به امید استمرار